Το λιοντάρι που δεν ήθελε να το φοβούνται
Μια φορά ένα λιοντάρι πήγε και βρήκε ένα σοφό δάσκαλο για να τον ρωτήσει τι να κάνει για να μην τον φοβούνται τα άλλα ζώα και να γίνουν φίλοι του.
«Και γιατί σε φοβούνται; Μήπως φταις εσύ», ρώτησε ο σοφός δάσκαλος.
«Ε… να… ίσως… ναι…» είπε το λιοντάρι κατεβάζοντας το κεφάλι και συνέχισε: «Ε, να με φοβούνται γιατί, τι να κάνω κι εγώ, όλο και τρώω κάποιο ζώο για να χορτάσω την πείνα μου. Αλλά δεν θέλω πια να με φοβούνται».
«Πάψε, λοιπόν, να τρως τα άλλα ζώα και βρες κάτι άλλο να χορταίνεις την πείνα σου», είπε ο δάσκαλος στον λιοντάρι.
Εκείνο τον ευχαρίστησε και του είπε ότι μετά από κάνα μήνα θα γύρναγε να του πει τι έγινε.
Πράγματι, ύστερα από ένα μήνα το λιοντάρι γύρισε να δει τον σοφό δάσκαλο. Αλλά είχε τα κακά του χαλιά. Το ένα μάτι ήταν τουμπανισμένο, τα μπροστινά δόντια του ήταν σπασμένα, ή πλάτη του ήταν γεμάτη γδαρσίματα και αίματα, η ουρά του κρεμόταν σπασμένη και κούτσαινε.
«Τι έπαθες», ρωτάει ο δάσκαλος μόλις το βλέπει.
«Αχ, με έχουν σπάσει όλα τα ζώα στο ξύλο. Μέχρι και τα κουνέλια μου ξεριζώνουν της τρίχες, από τη στιγμή που έπαψα να τα τρώω όπως μου είπες για να μη με φοβούνται, όπως μου είπες».
«Εγώ σου είπα να μην τρως τα άλλα ζώα, αλλά όχι και να μην μουγκρίζεις όταν χρειάζεται», απάντησε ο σοφός δάσκαλος.
«Και γιατί σε φοβούνται; Μήπως φταις εσύ», ρώτησε ο σοφός δάσκαλος.
«Ε… να… ίσως… ναι…» είπε το λιοντάρι κατεβάζοντας το κεφάλι και συνέχισε: «Ε, να με φοβούνται γιατί, τι να κάνω κι εγώ, όλο και τρώω κάποιο ζώο για να χορτάσω την πείνα μου. Αλλά δεν θέλω πια να με φοβούνται».
«Πάψε, λοιπόν, να τρως τα άλλα ζώα και βρες κάτι άλλο να χορταίνεις την πείνα σου», είπε ο δάσκαλος στον λιοντάρι.
Εκείνο τον ευχαρίστησε και του είπε ότι μετά από κάνα μήνα θα γύρναγε να του πει τι έγινε.
Πράγματι, ύστερα από ένα μήνα το λιοντάρι γύρισε να δει τον σοφό δάσκαλο. Αλλά είχε τα κακά του χαλιά. Το ένα μάτι ήταν τουμπανισμένο, τα μπροστινά δόντια του ήταν σπασμένα, ή πλάτη του ήταν γεμάτη γδαρσίματα και αίματα, η ουρά του κρεμόταν σπασμένη και κούτσαινε.
«Τι έπαθες», ρωτάει ο δάσκαλος μόλις το βλέπει.
«Αχ, με έχουν σπάσει όλα τα ζώα στο ξύλο. Μέχρι και τα κουνέλια μου ξεριζώνουν της τρίχες, από τη στιγμή που έπαψα να τα τρώω όπως μου είπες για να μη με φοβούνται, όπως μου είπες».
«Εγώ σου είπα να μην τρως τα άλλα ζώα, αλλά όχι και να μην μουγκρίζεις όταν χρειάζεται», απάντησε ο σοφός δάσκαλος.