Κυνήγι και διατροφή
Τα λιοντάρια είναι δυνατά ζώα που συνήθως κυνηγούν σε συντονισμένες ομάδας και παραμονεύουν το επιλεγμένο θήραμα τους. Το συνεργατικό κυνήγι αυξάνει τις πιθανότητες της επιτυχίας, ειδικά για τα μεγαλύτερα θηράματα.
Οι λέαινες αναλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος του κυνηγιού της αγέλης, αφού είναι μικρότερες, ταχύτερες και πιο ευκίνητες από τα αρσενικά καθώς και απαλλαγμένες από το βάρος της βαριάς χαίτης που προκαλεί υπερθέρμανση. Τα αρσενικά της αγέλης συνήθως δε συμμετέχουν στο κυνήγι, εκτός από τις περιπτώσεις μεγαλύτερων θηραμάτων που χρειάζεται να επέμβουν.
Επωφελούνται από διάφορους παράγοντες που μειώνουν την ορατότητα ώστε να μπορούν να καλύπτονται. Κινούνται αθόρυβα προς το θύμα μέχρι να φτάσουν σε απόσταση περίπου 30 μέτρων ή λιγότερη. Συνήθως συνεργάζονται αρκετές λέαινες και περικυκλώνουν το κοπάδι από διαφορετικά σημεία. Μόλις πλησιάσουν επιτίθενται στο πλησιέστερο θήραμα. Η επίθεση είναι σύντομη και δυνατή, επιχειρούν να πιάσουν το θύμα με μία γρήγορη εφόρμηση και ένα τελικό άλμα. Το θύμα συνήθως σκοτώνεται με στραγγαλισμό. Το λιοντάρι του κλείνει το στόμα και τα ρουθούνια με τα σαγόνια του(το οποίο επίσης προκαλεί ασφυξία). Τα μικρότερα θηράματα εντούτοις φονεύονται απλώς με ένα ισχυρό πλήγμα του ποδιού.
Τα θηράματα αποτελούνται κυρίως από μεγάλα θηλαστικά όπως ζέβρες, βούβαλους, φακόχοιρους στην Αφρική και αγριόχοιρους και διάφορα είδη ελαφιών στην Ινδία.
Οι λέαινες αναλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος του κυνηγιού της αγέλης, αφού είναι μικρότερες, ταχύτερες και πιο ευκίνητες από τα αρσενικά καθώς και απαλλαγμένες από το βάρος της βαριάς χαίτης που προκαλεί υπερθέρμανση. Τα αρσενικά της αγέλης συνήθως δε συμμετέχουν στο κυνήγι, εκτός από τις περιπτώσεις μεγαλύτερων θηραμάτων που χρειάζεται να επέμβουν.
Επωφελούνται από διάφορους παράγοντες που μειώνουν την ορατότητα ώστε να μπορούν να καλύπτονται. Κινούνται αθόρυβα προς το θύμα μέχρι να φτάσουν σε απόσταση περίπου 30 μέτρων ή λιγότερη. Συνήθως συνεργάζονται αρκετές λέαινες και περικυκλώνουν το κοπάδι από διαφορετικά σημεία. Μόλις πλησιάσουν επιτίθενται στο πλησιέστερο θήραμα. Η επίθεση είναι σύντομη και δυνατή, επιχειρούν να πιάσουν το θύμα με μία γρήγορη εφόρμηση και ένα τελικό άλμα. Το θύμα συνήθως σκοτώνεται με στραγγαλισμό. Το λιοντάρι του κλείνει το στόμα και τα ρουθούνια με τα σαγόνια του(το οποίο επίσης προκαλεί ασφυξία). Τα μικρότερα θηράματα εντούτοις φονεύονται απλώς με ένα ισχυρό πλήγμα του ποδιού.
Τα θηράματα αποτελούνται κυρίως από μεγάλα θηλαστικά όπως ζέβρες, βούβαλους, φακόχοιρους στην Αφρική και αγριόχοιρους και διάφορα είδη ελαφιών στην Ινδία.
Ακόμα, τρώνε νεκρά ζώα που είναι νεκρά από φυσικά αίτια, είτε σκοτωμένα από άλλα αρπακτικά, και έτσι συνεχώς αναζητούν όρνεα που να πετούν κυκλικά, αντιλαμβανόμενα ότι αυτό αποτελεί ένδειξη για νεκρό ή εξαντλημένο ζώο. Ένα λιοντάρι μπορεί να φάει έως και 30 κιλά σε ένα γεύμα, και αν δεν μπορεί να καταναλώσει όλη τη λεία, θα ξεκουραστεί για λίγες ώρες μέχρι να μπορεί να καταναλώσει παραπάνω.